IN GREEK

Είσαι dj και παραγωγός μουσικής με δουλειές που απευθύνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με τη μουσική;
Είχα την πρώτη μου επαφή με τη hip hop κουλτούρα στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Ο πατέρας μου ήταν λάτρης της pop και rock μουσικής, ενώ ο παππούς μου αγαπούσε παθολογικά τη jazz. Αυτά ήταν τα τρία στοιχεία της εισαγωγής μου στο χώρο της μουσικής. Κι αυτός, πιθανόν, είναι ο λόγος που παρότι νιώθω καλλιτέχνης της hip hop, δε μπορώ να μείνω κολλημένος στη rap μουσική και θέλω να εμβαθύνω τις επιρροές μου και σε άλλα είδη.

Αν η ζωή σου ήταν ταινία, τι τίτλο θα της έβαζες και με τη μουσική θα την έντυνες;
Δύσκολη ερώτηση, δε μπορώ να την αναλύσω μόνο σε ένα τίτλο. Εξαρτάται τη στιγμή. Μερικές φορές η ζωή μου παίζει σε τίτλους μεταξύ του «The French Connection», άλλες πάλι περνά στο «Do The Right Thing», ενώ στο τέλος θα ήθελα να θυμίζει κάτι από το «Gone With The Wind».
Ποιοι καλλιτέχνες υπήρξαν είδωλα ή μέντορες για σένα;
Μμμ, πολλοί και αγαπημένοι. Αναφορικά θα πω μόνο τους Run DMC, Public Enemy, Eric B & Rakim, Native Tongue, Beatles, Moody Blues, Billie Holiday, John Barry, Ennio Morricone, Bernard Hermann, Lalo Schifrin και πολλοί ακόμη…

Είναι η τρίτη φορά που επισκέπτεσαι τη χώρα μας. Τι έχεις αποκομίσει ως τώρα από το μουσικό της κοινό;
Η εμπειρία μου από το ελληνικό κοινό είναι εξαιρετικά καλή. Θυμάμαι την πρώτη φορά που έπαιξα, εξαπλάγην τρομερά όταν κατάλαβα ότι το κοινό με γνώριζε. Ήξερα ότι πολύ λίγα ραδιόφωνα έπαιζαν τη μουσική μας, κι αυτή η αναγνώριση πιστεύω ήρθε μέσα από το «θαύμα» του διαδικτύου. Η τελευταία μας περιοδεία ήταν sold out και αποτυπώθηκε στη μνήμη μου ως μια μοναδική στιγμή για μένα.

Ποια ήταν η συνεργασία-ορόσημο για την καριέρα σου;
Δεν είναι εύκολο να απαντήσω σε αυτό, διότι αγαπώ όλους τους ανθρώπους που έχω συνεργαστεί ως τώρα. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω μια συνεργασία θα ήταν αυτή με την Ursula Rucker κι αυτό διότι τη θεωρώ έναν άξιο άνθρωπο που τα οράματά μας συμβαδίζουν.

Αληθεύει ότι η τραγουδίστρια Charlotte Savary είναι η μούσα σου;
Εξαρτάται τι υπονοείς με τον όρο μούσα. Πάντως, είναι γεγονός πως η Charlotte ήταν και είναι η αιτία για τη μουσική μου έμπνευση. Είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά αγαπώ να δουλεύω μαζί του και ως μουσικός αλλά και ως φίλος.

Ποια στιγμή στην καριέρα σου θα ήθελες να είχες πατήσει delete και ποια θα έβαζες συνέχεια στο replay;
Θα ήθελα να διαγράψω το περσινό show στο Birmingham της Αγγλίας, γιατί οι διοργανωτές είχαν προβλήματα με τα ηλεκτρονικά και τον ήχο, με αποτέλεσμα έπειτα από δέκα ανεπιτυχής προσπάθειές μας να παίξουμε, αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε το show έχοντας παίξει μόνο μισό κομμάτι κι αυτό απαίσια. Όσον αφορά τις στιγμές που θα ήθελα να πατήσω replay ξανά και ξανά είναι πολλές, με κυριότερη αυτή της εμφάνισής μας στο Solidays Festival, μπροστά σε 50.000 άτομα. Πολύ δυνατό συναίσθημα!

Θεωρώ τον αγγλικό στίχο πιο μουσικό, ενώ τα γαλλικά είναι γλώσσα περισσότερο “λογοτεχνική”

Είναι αλήθεια πως οι Γάλλοι προτιμούν το γαλλικό στίχο. Πως πήρες το ρίσκο να δουλέψεις με αγγλικό στίχο;
Το ότι οι Γάλλοι προτιμούν το γαλλικό στίχο δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Το όλο θέμα ξεκίνησε στις αρχές του ’90, όταν σε υπουργική θέση υπήρξε ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος, ο οποίος αποφάσισε να επιβάλλει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς τη χρήση της γαλλικής γλώσσας και μόνο. Γι’ αυτό το λόγο, πολλοί μουσικοί αποφάσισαν να τραγουδούν αποκλειστικά στα γαλλικά, έτσι ώστε τα τραγούδια τους να βγαίνουν στον αέρα. Προσωπικά, η μουσική μου κουλτούρα βασίζεται κατά 95% σε τραγούδια με αγγλικό στίχο. Πιστεύω πως ο αγγλικός στίχος είναι πιο μουσικός, ενώ θεωρώ πως τα γαλλικά είναι γλώσσα περισσότερο «λογοτεχνική».

Οι δημιουργίες σου μοιάζουν με μουσικά κολάζ διαφόρων ειδών, έντεχνα μπλεγμένα. Τι πιστεύεις γι’ αυτό;
Αυτό ακριβώς είναι που νιώθω. Επαγγελματικά είμαι ένα μείγμα λίγο συνθέτης, λίγο dj και λίγο ενορχηστρωτής. Αν όμως θα έπρεπε να επιλέξω έναν επαγγελματικό όρο γι’ αυτό που κάνω, και που θα αντικατοπτρίζει πλήρως τη δουλειά μου, θα ήταν Sound Director.

Τι έχεις να μας πεις για την εμπειρία σου ως κινηματογραφικός συνθέτης; Η ίδια η μουσική σου μάλιστα σε κατευθύνει σε τέτοια μονοπάτια…
Συναρπαστική εμπειρία. Μου άρεσε αυτό που έκανα. Όμως είναι τελείως διαφορετικό να δουλεύεις μόνος σου, ως αφεντικό του εαυτού σου, όπως κάνω στα albums μου, και τελείως διαφορετικό να είσαι ο κρίκος μιας αλυσίδας ανθρώπων που εργάζονται πάνω στο ίδιο πράγμα. Μπορώ να πω πως αγαπώ και τους δύο χώρους, της μουσικής και του κινηματογράφου, μιας και το σινεμά είναι το δεύτερό μου πάθος.

Το ένα μου μουσικό «πόδι» βρίσκεται στο παρελθόν, ενώ το άλλο στο μέλλον

Είναι αλήθεια ότι παρότι τεχνικά ο ήχος σου εξελίσσεται ραγδαία, εσύ συνεχίζεις να δουλεύεις στο παλιό σου sampler;
Γαμώτο ναι, είναι αλήθεια! Αγαπώ το παλιό μου sampler και δε θέλω να το αποχωριστώ. Θεωρώ πως πρέπει να κρατήσω τα καλύτερα και από τους δύο κόσμους. Ουσιαστικά, το ένα μου μουσικό «πόδι» βρίσκεται στο παρελθόν, ενώ το άλλο στο μέλλον. Δε θέλω να δουλεύω με τις τεχνικές της δεκαετίας του ’90, γιατί η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και είναι συναρπαστική. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι απλά ένα εργαλείο. Δε μπορείς να έχεις απαιτήσεις από αυτήν να ενισχύσει τη δημιουργικότητα και τη παραγωγικότητά σου.
Οι νότες δεν είναι τίποτε άλλο παρά υπέροχες διακοπές της σιωπής

Ο γάλλος μουσικός Claude Debussy είχε πει πως: «Μουσική είναι η σιωπή ανάμεσα στις νότες». Εσύ τι έχεις να πεις για τη μουσική;
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το ρητό και μάλιστα θα ήθελα να προσθέσω πως θεωρώ τραγικό ένας μουσικός να μη καταλαβαίνει τη σημασία της σιωπής στη μουσική. Εγώ χρησιμοποιώ πολύ τη σιωπή στις δημιουργίες μου. Οι νότες δεν είναι τόσο σημαντικές, και με αυτό εννοώ πως μπορεί να παίξεις κάτι στο keyboard που να φαντάζει τόσο απλό που και εσύ ο ίδιος, να απορείς αν πρόκειται για κάτι ουσιώδες. Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι το ολοκληρωμένο κομμάτι που περιλαμβάνει και τις σιωπές μέσα. Τις παύσεις. Την αποχή της μουσικής. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει ο Miles Davis όταν ηχογραφεί το «Ascenseur pour l’echafaud».

Οι νότες δεν είναι τίποτε άλλο παρά υπέροχες διακοπές της σιωπής.

Είναι η πρώτη φορά που η τουρνέ σας περιλαμβάνει την πόλη μας. Παρότι μικρή πόλη, έχουμε ένα σημαντικό μουσικό πυρήνα, ψαγμένο σε ικανοποιητικό βαθμό. Τι πρέπει να προσδοκούμε από εσάς για το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου;
Η Λάρισα είναι η πρώτη μας στάση στην παγκόσμια τουρνέ που ξεκινάμε. Στο show που θα γίνει τη 10η Νοεμβρίου θα πλαισιώνομαι από την τραγουδίστρια Charlotte Savary, τον MC Mattic, τον βιολονίστα Raphaelle Germser, τον κιθαρίστα Johan Blanc, ενώ σαξόφωνο και φλάουτο θα παίζει η Anna Κ και τσέλο ο Mathieu Detton. Εγγυώμαι πως θα είναι μια μοναδική βραδιά.

Εκτός από το tour band, ετοιμάζεις κάτι δισκογραφικά;
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαι στη Νέα Υόρκη όπου ετοιμάζω και ολοκληρώνω το δεύτερο μέρος του επερχόμενού μου album. Πρόκειται για ένα album με εννοιολογικό περιεχόμενο, όπου θα περιλαμβάνει αφηγητή, αλλά δε μπορώ προς το παρόν να αποκαλύψω περισσότερα. Δύο από τα καινούργια κομμάτια που θα περιλαμβάνονται στο εν λόγω album θα τα παίξουμε για πρώτη φορά σ’ αυτή την περιοδεία.

Καλλιτέχνες όπως οι Dup Pistols, Nouvelle Vague, Dj Krush, Dj Vadim και άλλοι, έχουν ήδη κάνει «μουσική στάση» στην πόλη μας. Έχεις πάρει σχόλια από αυτούς, κι αν ναι τι περιλάμβαναν;
Όχι, δεν έχω πάρει αλλά τώρα που μου έδωσες την πληροφορία μπορεί να στείλω μήνυμα στο Vadim να τον ρωτήσω. (γελάει)

Η Λάρισα είναι η πρώτη μας στάση στην παγκόσμια τουρνέ που ξεκινάμε

IN ENGLISH

You are a dj/music producer with music aimed at a global audience. How did you get involved with music, and at which point would you be content with yourself careerwise?
I went into the music through the Hip Hop culture in the mid 80′. My father was listening to rock & pop music, my grandfather to Jazz, I think you got the 3 elements of introduction. That’s probably why I still feel like a hip hop artist but can’t stay closed into rap music only & need to inject all my influences.

If your life were a movie, what title would you give it and what kind of music would you choose for it?
Real hard question I can’t resume it to one title it depends on the moments sometimes it’s the “French Connection”, sometimes “Do The Right Thing” at the end it ill be “Gone with the wind”

What are your musical influences and which artists were your idols or mentors?
Run DMC, Public Enemy, Eric B & Rakim, Native Tongue, Beatles, Moody Blues, Billie Holiday, John Barry, Ennio Morricone, Bernard Hermann, Lalo Schifrin & much more

It’s the third time you are visiting our country. What have you experienced so far from the Greek music fans?
Extremely good one, I remember about the 1st time I played  was really surprised that people knew about me. I know that a few radios were supporting & that’s also the miracle of the web. Last tour was sold out & It was a great moment for me.

Which was the landmark collaboration in your career?
It’s not easy to answer that because i love all my collabs but I think working with Ursula Rucker was one because there was a real exchange with someone who also got a vision about things & I love this

Is it true that singer Charlotte Savary is your muse?
Depends on what you put behind the word but what I can say is that she’s the prefect vocal answer to some of my musical moods & someone I really love to work with as a musician & a good friend.

Which moments in your career would you prefer to «Delete», and  which to «Replay»;
I would love to delete a show in Birmigham in the Uk last year, they had some electric problems & after around 10 times trying to go on we had to cancel the show after playing 1/2 track, awful. About moments to replay there are a lot but maybe headlining Solidays Festival in front of 50 000 people, such  a strange feeling

To us your creations are like a musical patchwork of various sounds, artfully mated together. What’s your view on that?
That’s exactly what I feel, I’m a composer, a DJ, an arranger but if I needed one word for all that I would just say Sound Director.

It is true that the French prefer French lyrics. What made you take the risk of working with English lyrics?
It’s not really true, it’s just that we’ve had an awful minister in early 90′ who decided to put some french expression obligations on the radio. For this reason a lot of musicians have decided to sing in french to be on air. Personally my musical culture is 95% based on english expression. I think it’s much more musical, french is a  literacy language from my point of view.

What can you tell us about your experience as a film composer? Your music itself seems to point you in this direction …
It’s exciting, I love that but it’s a different position just because you need to work on a director vision when I’m my own director for my own albums. But I love both universes, cinema is my 2nd passion.

Is it true that while technically your sound rapidly grows, you insist on working on your old sampler?
Damn right !! I love it. I think it’s important to keep best of both worlds. I keep one a foot in the past & watch the future. I don’t want to work, exactly like I was doing in the 90′ because technology is exciting. But technology is just a tool you can’t expect technology to supply to your creativity.

It’s the first time that your tour includes our city. Although a small city, we have a diverse musical core. What should we expect from you on the evening of November 10?
You’ll have the 1st worldwide of my new formation for real. I’ll be accompanied by Charlotte Savary (singer), Mattic (MC), Raphaelle Germser (Violin), Mathieu Detton (Cello), Anna K (Sax & flute), Johan Blanc (Trombone & guitar)

Artists like the Dub Pistols, Nouvelle Vague, Dj Krush, Dj Vadim and others have already performed in Larissa. Did you get any feedback from them about our crowd?
No I did not but now that you give me the info I may send a message to Vadim to ask him

Aside from your tour, are you working on a new studio album as well?
I do, I’m in New York at the moment & I’m on the 2nd part of the coming album. It’s gonna be a conceptual with a story teller but I can’t more for now, we’ll play 2 new tracks on this tour for the 1st time

The French musician Claude Debussy once said that: «Music is the silence between the notes». What is your view on music?
Not only but not understanding the importance of silence in the music is the musicians drama usually. I play a lot with it. The notes are not so important I mean sometimes you play your melody on a keyboard  it looks so simple that you ask yourself if it’s serious. But what make sens is the full part. When you watch Miles Davis recording “Ascenseur pour l’echafaud” that’s exactly what he’s doing all the time, notes are just splendid interruptions around the silence.